- 68 berichten
- 26 meningen
* denotes required fields.
* denotes required fields.
- 68 BERICHTEN
- 26 MENINGEN
zoeken in:
Vorige123Volgende
Filmkriebel
- 9179 berichten
- 4238 stemmen
30 januari, 22:23 uur
Fervet opus schreef:
Totaal niet grappig: heb niet 1x kunnen glimlachen.
Ligt niet aan de film denk ik.
El ralpho
- 1432 berichten
- 1047 stemmen
4 februari, 17:33 uur
Pretty. Bad.
Volgens Collider is No Hard Feelings die speciale soort komedie die je steeds opnieuw wilt bekijken, prijkt op mijn Netflix account. Het zou een waarschuwing vooraf moeten zijn dat dit soort beloftes in de realiteit vaak niet ingelost worden, en ook hier blijkt dat maar weer eens het geval.
Het begint allemaal nog best leuk met een prima opzet, en een leuke rol van zowel Jennifer Lawrence als Andrew Barth Feldman. Na verloop van tijd begint de drama component echter steeds verder op de voorgrond te staan en heeft deze komedie nog maar weinig om het lijf. En dan heb ik het niet over de naaktscéne van Lawrence (aangename verassing trouwens, maar dit terzijde😉)
Dat een komedie geen diepgang heeft hoeft niet perse een nadeel te zijn, maar een komedie met steeds minder leuke grappen in zijn tweede helft is een ander verhaal. De film neemt zich naarmate de speelduur vordert namelijk veel te serieus. Alles wat er dan nog overblijft zijn een aantal belerende, typische Amerikaanse boodschappen die totaal uit de toon vallen met de eerdere grappen. De grappen die nog wel voorbij komen zijn daarnaast ook veel minder leuk, met als dieptepunt een scène die gepaard gaat met digitale effecten die rechtstreeks uit het jaar 2000 lijken te komen.
Mijn eindbeoordeling lijkt wellicht niet al te negatief, maar toch voelt dit voor mij als een grote teleurstelling. Zeker als je kijkt naar alle hype die rondom deze komedie gecreëerd is. Een typisch voorbeeld van een film waarvan de meest leuke momenten al in de trailer zaten.
2,5*
tommykonijn
- 4997 berichten
- 2248 stemmen
10 februari, 19:24 uur
Aangenaam verrast. Ik ging hier redelijk blanco in, hoewel ik links en rechts wel begrepen heb dat de film enige kritiek te verduren kreeg over wat 'wel en niet zou kunnen'. Persoonlijk vind ik dergelijke discussies eigenlijk steeds vermoeiender worden, dus ook daar heb ik me niet in verdiept. Gewoon de film gekeken met verstand op nul.
Ik heb me oprecht vermaakt. Zijn alle grappen raak? Welnee, sommige grappen mislukken (dat hele gedoe omtrent Maddie's ex en haar auto op het begin deden even het ergste vermoeden) en No Hard Feelings zorgde bovendien ook niet voor het ene lachsalvo na het andere. Dat laatste is echter helemaal geen probleem, want ik kon het juist waarderen dat de film bij vlagen echt uitpakt. Die scène waarbij Maddie naakt uit het water komt om de kledingrovers een pak slaag te verkopen slaagt omdat deze zo heerlijk uit het niets komt. Zo zitten er wel meer momenten in en tussendoor gebruikt de film de rustmomenten om ook enkele echt gevoelige scènes te creëren. Het moment in het restaurant is mooi, maar ook de mislukte eerste seks-poging zorgt wel voor momenten waarbij de twee hoofdpersonages op een geloofwaardige manier naar elkaar toe groeien.
Leuke cast ook. Jennifer Lawrence en Andrew Barth Feldman weten hun personages goed te vertolken en zijn leuk op elkaar ingespeeld. De chemie tussen hen neemt steeds meer toe naarmate de film vordert, zoals het natuurlijk ook hoort. Matthew Broderick is, om wat voor reden dan ook, onherkenbaar gemaakt, maar leuk om hem nog eens aan het werk te zien. De film volgt in feite de formule van een romantische komedie, dus je weet vooraf wel welke kant het ongeveer opgaat, maar het is leuk dat men op het einde de deur een beetje openhoudt. Je lijkt zelf te mogen invullen of er een mooie vriendschap uit ontstaan is of dat het toch een relatie wordt... hoewel het nummer ''You'll Accomp'ny Me'' van Bob Seger op de achtergrond dat toch ook wel weer deels wegneemt.
Hoe het ook zij, ik heb me hier uitstekend mee vermaakt. De film deed me soms denken aan het werk van de Farrelly Brothers en een hele reeks andere komedies uit de jaren '90 en '00 die ik in mijn vroege tienerjaren verslonden heb: heerlijk lompe humor, maar wel met het hart op de juiste plek. Het mag dan misschien geen wereldfilm zijn, maar ik mis films als deze wel een beetje. Naar mijn mening worden ze niet meer genoeg gemaakt, terwijl ze soms precies zijn wat je nodig hebt. Simpel, maar wel doeltreffend.
3,5*
Vorige123Volgende